Rząd wzywa Niemców do gromadzenia zapasów

ak wypowiadają się przedstawiciele rządu wystąpienie najgorszego scenariusza jest w tej chwili mało prawdopodobne, ale nie może być on całkowicie wykluczony.
Jako najbardziej prawdopodobne katastrofy rząd uznaje oprócz sporów wojennych, długo utrzymujące się awarie związane z dostawą energii elektrycznej, pandemię oraz duży atak terrorystyczny połączony z uwolnieniem się radioaktywnego promieniowania. Według oszacowań ekspertów do kryzysu zaopatrzenia nie powinny doprowadzić ekstremalne warunki pogodowe, awarie techniczne czy naturalne katastrofy.
- Co jakiś czas takie „alarmy” są u nas wszczynane, ale raczej mało kto się nimi naprawdę przejmuje. To raczej forma profilaktyki – komentuje Klaus Reiter z Goerlitz.
Według projektu ustawy, tego typu wydarzenia wymagają uregulowania prawnego w postaci „ochrony przed katastrofami”. Sprawa jest przedmiotem rozmów międzyresortowych pomiędzy poszczególnymi ministerstwami, ale wymaga akceptacji Rady Związkowej Republiki Federalnej Niemiec (Bundesrat). Nowe uregulowania rządu spełniają wymagania Związkowej Izby Obrachunkowej. Przeprowadzony w 2011 roku audyt wykazał, że dotychczasowy plan obchodzenia się z kryzysem żywnościowym, nawiązujący jeszcze do czasów powojennych, zawiera liczne, podstawowe, słabe punkty. Przypomina także o tym, aby przedłożyć aktualne scenariusze potencjalnego kryzysu oraz całościową koncepcje wraz ze szczegółowymi militarnymi i niemilitarnymi uregulowaniami, które miałyby objąć wszystkie przypadki kryzysu. Dotychczas przygotowano dwie odrębne ustawy traktujące o związanych z mogącymi nadejść trudnymi czasami, problemach zaopatrzenia w żywność: jedna na wypadek obrony przed ewentualnym najeźdźcą, druga ma mieć zastosowanie w przypadku cywilnych katastrof. Powyższe ustawy wymagają w najbliższym czasie zestawienia i skonsolidowania. Zgodnie z oceną rządu w warunkach katastrofy oprócz jedzenia do pięciu najważniejszych dla przeżycia ludzi rzeczy należą ciepło, woda pitna, utrzymywanie higienicznych warunków bytowych oraz szeroko pojęte bezpieczeństwo. Według szacunków ustawodawcy koszty zaopatrzenia w żywność, które mieliby ponieść obywatele, nie byłyby wysokie, a wzrost bezpieczeństwa humanitarnego podczas ewentualnego kryzysu, nie do przecenienia.